سقز شهری به قدمت هزاره هفتم قبل از میلاد

به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، سقز در شمال‌غربی و در فاصله 187 کیلومتری مرکز استان یعنی سنندج قرار دارد این شهر از شمال به آذربایجان‌غربی و شهر بوکان، از غرب به بانه، از جنوب به مریوان و از شرق به دیواندره محدود شده است.

این شهرستان بر روی دو تپه طویل که رودخانه کوچک سرپوشیده‌ای به نام چم‌ولیخان آن‌ها را از هم جدا کرده بنا شده است.

ارتفاع سقز از سطح اقیانوس یک‌هزار و 476 متر است و مساحت شهرستان نیز در حدود چهار هزار و 518 کیلومتر مربع است.

شهرستان سقز دارای دو شهر سقز و صاحب 309 روستا در چهار بخش مرکزی، زیویه، سرشیو و امام است. 

در مورد وجه تسمیه سقز سه نظریه وجود دارد که سقز نام خود را از اسم یکی از شاهان امپراتوری ماد به اسم کیاکسار یا سیاکس گرفته و به مرور به سکز و سقز تغییر یافته است.

دومین نظریه در مورد وجه تسمیه سقز توسط گریشمن ارائه شده است که در زمانی که سکاییان در جنوب دریاچه ارومیه، سرزمین ماننا ساکن شدند و سقز را به پایتختی خود برگزیدند در نتیجه اسمشان بر این سرزمین مانده است.

نظریه سوم نیز که آنچنان مستند و منطقی نیست به دلیل وجود درختان ون که از شیره آن‌ها سقز یا آدامس طبیعی درست می‌کردند اسم سقز را به این منطقه گذاشته‌اند.